هفته دوم تیرماه ۱۳۹۰
بازی اسلامی کردن دانشگاه ها
پس از اینکه دانشگاه شریف و علامه را گفتند تفکیک جنسیتی می کنیم، دانشگاه مازندران گفت: منم بازی. و بعد دانشگاه آزاد نجف آباد هم حصارهای توری فراهم کرد و گفت منم بازی. اما یهو بازی عوض شد: آقای عباسپور تهرانی، رییس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس اومد گفت که اصلن همچین طرحی وجود نداره که بخوان دختر و پسر رو جدا کنن و نامه ای به وزیر نوشت تا اگه همچین طرحی قراره در دانشگاه ها اجرا بشه، او را هم مطلع کنن! او که در کمیسیون آموزش و تحقیقات حاضر شد تا درباره برنامه های وزارت علوم در سال تحصیلی جدید و اسلامی کردن دانشگاهها توضیحاتی را به نمایندگان دهد: “اما وی مسئله‌ای را تحت این عنوان که از مهرماه سال جاری طرح تفکیک جنسیتی اجرا خواهد شد، بیان نکرد.”
خلاصه، در حالی که تا همین چند وقت پیش رسانه های وابسته به حکومت ما و خودشون رو خفه کردند با مصاحبه هاشون با معاونین وزیر علوم و رییس روسای دانشگاه ها و فتواهای مراجع تقلید و چه و چه که الا و بلا تفکیک جنسیتی دانشجویان باید انجام بشه، از روز گذشته (مثلن 14، 15 تیر ماه) تغییر رویه دادند و میگن تفکیک جنسی چیه اصلن؟ ما منظورمون فقط اسلامی کردن دانشگاه ها بود!. واسه همین معاون فرهنگی و اجتماعی وزیر علوم، جناب غلامرضا خواجه سروی از رسانه ها خواهش و التماس کرد و گفت: وی همچنین گفت که
سه تا طیف مخالف اجرای قانون جلوگیری از اختلاط وجود دارد. یکی ضد انقلاب خارج نشین (یعنی ما)، یکی ضد انقلاب داخل نشین (یعنی شما)، و یکی هم رقبای سیاسی شون (یعنی آنها) که البته این رقبا خیلی دنبال عفاف و حجاب نیستند و یا دنبال رای اند یا دنبال قدرت. خواجه سروی اسلامی شدن دانشگاهها را از آرزوهای بزرگ ملت ایران، مقام معظم رهبری، امام راحل و مراجع معظم تقلید دانست و گفت: «اکنون زمینه های اسلامی شدن دانشگاهها فراهم شده و شخص وزیر علوم پرچمدار آن است.» خلاصه ای ملت ایران، اگه هر آرزوی دیگه ای هم دارین می تونین به شخص وزیر علوم نامه بدین چون ایشون با حفظ سمت آرزو هم برآورده می کنن. فقط قبلش با ما هم راجع به آرزوهاتون یه هماهنگی بکنید لطفن. والا.. به هر حال تا اول مهر وقت زیاده و بازی ادامه داره. نظر من اینه که اینا به طور کامل بی خیال این طرح نشدند؛ حالا امسال نشد، سال دیگه. آدم رو به مرگ میگیرن تا به تب راضی بشه.
***************************************
بازی اسلامی کردن همه جا
هیچ بعید نیست چند وقت دیگه بیان بگن ورود زنان به رستوران هایی که نوشابه گازدار می فروشن ممنوع است. بعدش یه طرح هم بذارن که زنانی که آدامس می خورن جریمه میشن. و بعدش هم اظهار امیدواری کنن که با اجرا شدن این طرح، دندان های کمتری در جامعه خراب می شه! این دوتا مطلب رو بخونید تا بفهمید چرا.
ورود زنان به قهوه خانه‌های دارای قلیان ممنوع شد: سردار حسین ساجدی نیا اظهار داشت: در پی در خواست شهروندان و گلایه خانواده ها با هماهنگی مراجع قضایی از 20 تیرماه در راستای طرح برخورد با ناهنجاریهای اجتماعی ورود خانمها به چایخانه ها که درآنها قلیان عرضه می شود برابر ماده 27 قانون صنفی ممنوع است» انگار که خانم ها یه سری موجودات فضایی هستند، که خانواده ها ازشون گلایه کردند گفتند اینا چی اند راهشون میدین اینجا. خب آخه قشنگ! توی همون به قول شما "خانواده ها" زن هم زندگی می کنه! نصف شهروندان خانم ها هستند! یعنی خانواده ها و زنان خودشون علیه خودشون گلایه کردند و گفتند لطفن ورود ما رو به قهوه خونه دارای قلیان ممنوع کنید؟ یا اینکه باز شماها با دیدن قلیون تو دست خانومها تحریک شدید و این قانون رو گذاشتید و حالا انداختید گردن "درخواست شهروندان و خانواده ها"
اینم یکی خبر مرتبط دیگه:
حالا نمی دونم فقط بوشهر اینجوری میشه؟ یا تهران؟ یا همه جا؟ «بوشهر‌نیوز» اظهار امیدواری کرده که با اجرای این قانون «طرح سیگار کشیدن در محیط‌های عمومی کاهش یابد.» چی بگم دیگه :)))
************************************
کتاب خوانی
این قسمت واسه کسایی هست که دوست دارن مطالب طولانی بخونن و اطلاعات عمومی شون بالا بره :)
1- زنان برای انقلاب ها خوبند اما انقلاب ها برای زنان نه: این مقاله در مورد تغییراتی هست که تو کشورهای عربی داره اتفاق میفته و اینکه زنان چقدر نقش داشتند در این "بهار". ولی این تغییرات تضمین نمی کنه که زنان هم، بعد از اون همه خشونت جنسی و تعصب و نابرابری و کلن همه بدبختی هایی که دارن تو اون کشورها، یهو اوضاعشون خوب بشه. از اونجایی که وضعیت زنان در کشور ما هم همچین درخشان نیست، خوندن این مقاله توصیه میشه و کلن چیز خوبیه آدم بدونه بقیه جاها چه خبره. در آخر این مطلب می خونیم: «... با این حال این سوال مطرح است که آیا انقلاب دموکراسی خواهی بدون حضور زنان ممکن بود؟... و اگر پاسخ ما به سوال بالا نه باشد، دوباره باید پرسید: انقلاب ها برای زنان چه ثمری به بار خواهد آورد؟ اگرچه زنان خود می دانند که هیچ چیز با انقلاب ها تغییر نکرده است. بلکه آنها باید دوباره آغاز کنند. به نظر اسرا عادل فتاح یکی از رهبران انقلاب مصر؛ تغییر افکار زمان می برد. اول باید مبارزه کنیم تا احزاب جدید مطالبات زنان را در برنامه هایشان وارد کنند. پس از آن برای تغییر از رسانه ها و سازمان های غیردولتی کمک بگیریم. اکنون سیاستمداران می گویند اول از همه بایستی آزادی سیاسی داشته باشیم ، بعد از آن حقوق زنان و زنان می گویند حالا زمان عمل است هیچ آزادی برای مردان بدون آزادی و برابری برای مردان محقق نمی شود.»
«..حالا نوبت زنان است تا آغازگر و تداوم بخش جنبش های برابری خواهی در دولت هایی باشند که خود برای استقرار دموکراسی در آنها تلاش کردند»
2- مقاله خطرات تفکیک جنسیتی در دانشگاه ها باز هم آسیب های روانی این جدا کردن ها رو توضیح میده و اینکه از نظر دینی جای بحث داره و هزینه هاش و... گروس روان شناس سوئدی در زمره روانشاسان مرتبط با مکتب روانکاوی است که انگیزه های تجاوز جنسی رابه سه دسته تقسیم می کند:
1- تجاوزات ناشی از خشم و عصبانیت
2- تجاوز ناشی از میل به قدرت
3- تجاوز سادیستی
تجاوز گروهی: بر اساس تحقیقات منچهم، روانشناس آمریکائی تجاوزات گروهی معمولن توسط دو فرد متجاوز ویا گروهی از چندین فرد متجاوز انجام می شوند. گروههای دو نفره اغلب مسن تر بوده و بچه های جوانتر را مورد تجاوز قرار می دهند. گروههای بزرگتر متجاوز غالبن متشکل از جوانان هستند که بشدت از همدیگر تاثیر می پذیرند. مصرف مواد مخدر و الکل در این گروهها معمول است. عواملی که در این نوع تجاوزها نیز موثر هستند میل به احساس قدرت، خشونت و آسیب پذیری میباشند. در مطالعه تجاوزات گروهی از انحرافات جنسی (پرورشن) نام برده می شود.
نظریه دیگری که در توضیح اجتماعی انحراف بکار می رود، تئوری آنومی است که به بی نظمی، تزلزل، بی اعتمادی و در هم ریختگی جامعه اشاره می کند.
***************************************
سینما
مدتی هستش که به علت ضیق وقت کلن فیلم نگاه نکردم.. چه ایرانی چه خارجی. اما حتی اگه وقت هم پیدا می کردم، به علت شدت درپیتی فیلم ها نمی دونم چی می تونستم نگاه کنم که دلم شاد شه! حالا این فیلم "ورود آقایان ممنوع" رو ما که ندیدیم. ولی خانوم نصراصفهانی دیده و نقد کرده و نقدش هم فقط مربوط به این فیلم نیست و ما بسی خوشمان آمد.
ورود آقایان ممنوع / مریم نصراصفهانی: «به برکت رفت و آمدهای مکرر اتوبوسی میان اصفهان و تهران، توفیق اجباری تماشای حجم قابل توجهی از فیلم‌های سینمایی طنز ایران را پیدا کرده ام. مجموعه ای از تصاویر متحرک نامفهوم، رویدادهای بی ربط، داستان های معلق، عشق های دو دقیقه ای و انبوه شوخی های کلامی جنسی. حضور زنان هنرمند قرمز پوش با آرایش های خیره کننده و دخترکان مانکن برنزه با بینی و گونه های عملی در نقش زن سرایدار، گلفروش کنار چهارراه یا خدمتکار خانه؛ در کنار هنرپیشه های مرد صاحب‌نامی که فقط اسمشان در فیلم‌های مختلف تفاوت می کند وگرنه نقش و اطوارها و تکیه کلامهایشان یکی ست.» «سینمای کمدی ما، به مراتب نازلتر از تلویزیونمان، تصویر بسیار سخیفی از زن ارائه می‌کند و یک صدم آن نقد نمی شود. زن هایی عروسک، احمق، معطل مانده ی شوهر، دست و پا چلفتی، متناقض و بسیط. اگر اوج عزت تلویزیون برای زنان، نمایش موجوداتی چادر به سر، مطیع و حاذق در مادری و ارائه خدمات خانگی است، سینمای کمدی در قطب مخالف، آنها را لعبت‌هایی سبک سر و فاقد شعور و هویت باز می نمایاند. آنها در مواجهه با سهم خواهی/جاه طلبی های زنانه «مرگ تدریجی یک رویا » را می سازند، اینها «ورودآقایان ممنوع».»
«همیشه از خودم پرسیده ام چقدر حق اعتراض و حساسیت به این وضعیت و بازتولید سودآور و مکرر این بلاهت و توزیع وسیع آن -در تمامی سوپر مارکت ها و اتوبوس های بین شهری-را داریم؟ تا چه حد باید بی تفاوت بود- نظر به محدودیت های اجتماعی و سترونی فکر طنزپردازان- تا برای پاسخ به نیاز مردم به خنده، از کیسه تقلیل، تمسخر و تحقیر زنان/اعتراضات آنها خرج شود؟ چرا جامعه هنری ما نسبت به ایده های غیراخلاقی- ولی بفروشی- که مربوط به زنانگی است اینقدر تسامح دارد؟»
فعلن! :)
چند روز پیش سردار رادان از موفقیت اجرای یک‌ماه طرح گشت ارشاد سخن گفتند٬ جا دارد ما نیز در صفحه تجربه‌ها و راهکارهای مبارزه با گشت ارشاد این موفقیت را به سردار رادان٬ نیروی انتظامی و به ويژه پیشوای مسلمین جهان٬ مقام معظم رهبری٬ آیت‌الله العظمی خامنه‌ای تبریک و تسلیت عرض بنماییم.
